De Islam is niet extreem, het is een middenweg. Tegenwoordig zie je echter vaak dat moslims van deze middenweg afwijken door te kiezen voor extreem gedachtegoed. Dit uit zich aan de ene kant in extreme liberalisatie, waarbij moslims er alles aan doen om maar geaccepteerd te worden door de westerse seculiere samenleving. Hierbij zetten zij hun religieuze normen en waarden volledig aan de kant, in de hoop hiermee enige vorm van waardering te verkrijgen van westerse vrienden, kennissen, collega’s en of andere seculiere medelanders. Aan de andere kant zie je dat mensen kiezen voor extreme afzondering van de samenleving, waarbij moslims oproepen tot het terugtrekken uit onze westerse maatschappij. Moslims zouden zich volgens hen niet mogen inzetten voor een ‘ongelovig’ land en zouden vooral thuis Islamitische kennis moeten vergaren, om vervolgens hijrah (emigratie) te verrichten naar een Islamitisch land. Welk land hiermee bedoeld wordt – geen enkel land voldoet vooralsnog aan de eisen van een Islamitische staat – wordt hierbij achterwege gelaten.
Hoewel deze extreme denkrichtingen talloze tegenstellingen kennen, is er één kenmerk dat opvallend genoeg voor beide gevallen opgaat: verantwoordelijkheden worden aan de kant gezet en de rol die aangenomen dient te worden tegenover de ummah verdwijnt op de achtergrond. Er wordt in beide extremen geen enkele bijdrage geleverd aan het leggen van fundamenten voor toekomstige Islamitische generaties in het land waar deze persoon zich bevindt. Sterker nog, hierdoor wordt – wellicht onbewust- vervreemding van de Islam in het westen in de hand gewerkt. Tegelijkertijd verzetten deze aanhangers van extreem gedachtegoed zich tegenover het normaliseren van de aanwezigheid van moslims in het westen.
Wij als hoogopgeleide moslimstudenten hebben met de kansen, kennis en capaciteiten die wij bezitten een grote verantwoordelijkheid verworven. Wij kunnen fundamenten leggen voor de toekomst, het beeld van de Islam verbeteren en hoeven hierbij geen scheiding tussen geloof en wetenschap te accepteren om succesvolle academici te zijn. Dit vereist echter wel een sterke identiteit en een constante en gebalanceerde inspanning: jihad. – Voor degenen die niet bekend zijn met dergelijk gebruik van deze term: ja, jihad wordt veelal anders gebruikt dan de gewelddadige beelden die dagelijks door de media vertoond worden. Het woord ‘jihad’ wordt hier gebruikt om een inspanning op spiritueel, sociaal, economisch, politiek en ecologisch niveau aan te geven en dient uitgedragen te worden in naam van actief en verantwoordelijk burgerschap. Een samenleving kan zich enkel ontwikkelen indien deze veranderingen beginnen bij het individu zelf. “God does not change the condition of a people unless they themselves change that which is in their inner selves.” (Qur’an 13:11). Religieus bewustzijn is aldus onlosmakelijk verbonden met sociale ethiek. Het eerste inspireert en stuurt het tweede, wat uiteindelijk de gedachten en handelingen van moslims in het westen vormt.
We zouden hier niet zijn, niet in deze tijd, niet op deze plek en niet in deze diversiteit als het niet de wil van Allah zou zijn. We moeten erkennen dat dit Zijn wil is, en dat wij een historische rol hebben die wij moeten gaan vervullen. Wees niet bang om de Islam te vertegenwoordigen en uit te dragen in een seculiere samenleving. Door je bij de huidige situatie neer te leggen, weiger je fundamenten te leggen voor de toekomst en geef je deze taak onachtzaam door aan de toekomstige generaties. Uit een overlevering, vermeld in Sahih Muslim, is naar voren gekomen dat de Profeet sallallahu ‘alayhi wasallam, een man comfortabel in al-Jannah (het Paradijs) zag leven. Hoe deze man hier terecht was gekomen is werkelijk een inspirerend en motiverend verhaal. Er was in zijn omgeving een boom die overgroeide en problemen veroorzaakte bij een weg. De man realiseerde zich dit en haalde de boom weg, gezien hij wist dat deze boom mensen schaadde. Om deze reden heeft Allah hem naar al-Jannah gebracht. Wat zal dan de beloning zijn voor degenen die fundamenten leggen voor toekomstige moslimgeneraties in hun eigen samenleving en obstakels wegnemen die moslims schaden in de huidige samenleving?
– Lisanne Kalverdijk
